Kennis en Techniek manager Willy Sprockel over ontwikkelingen en innovatie

De technologische ontwikkelingen in de schadeherstelbranche gaan sneller dan ooit. Kennis omtrent wetgeving, de eisen en wensen van opdrachtgevers, de techniek van auto’s, de reparatiemethoden, gereedschappen en materialen. Onze kennismanager Willy Sprockel kijkt vooruit op deze ontwikkelingen en deelt deze met ons in een serie blogs.

Begin dit jaar is Willy Sprockel ABS Autoherstel komen versterken als kennismanager. Hij is een echte techneut en heeft affiniteit met het onderwijs. Hij gaat invulling geven aan kennis en techniek in het autoschadeherstel. In deze blog een introductie van Willy.

Behoefte aan technisch advies

“Ik heb hiervoor zestien jaar gewerkt bij de FOCWA. Ik gaf technisch advies en hielp mensen opleiden. Het schadeherstelvak bestond toen nog uit de plaatwerker en de spuiter. Omdat ik zag dat je met deze twee functies de toekomstige auto niet kunt herstellen, ontwikkelde ik rond 2002 een nieuwe functie: de autoschadetechnicus. Nu is deze functie niet meer weg te denken in het schadeherstel, maar het opdoen van kennis houd niet op.  

Door de reorganisatie bij FOCWA viel de technische dienstverlening weg en gezien de behoefte en vraag naar technisch advies uit het werkveld ben ik voor mezelf begonnen, gespecialiseerd in advies en opleiding in het autoschadeherstel. Deze branche is heel breed van zichzelf. Daar kun je nog allerlei kanten op, wat ik juist zo leuk vind. Ik werk nu hoofdzakelijk als technisch adviseur voor organisaties en geef trainingen voor auto importeurs, verschillende trainingsinstituten in de schadeherstelbranche, equipment leveranciers en schadeherstelbedrijven. 

Na een paar jaar merkgerelateerde trainingen geven, kwam het besef dat de onafhankelijke markt eigenlijk niets heeft. Hoe komt de onafhankelijke schadehersteller aan bijvoorbeeld kennis op het gebied van ADAS als er geen trainingen beschikbaar zijn? Toen ben ik mijn trainingen universeel gaan maken. Alles is namelijk gebaseerd op natuurkundige principes. Alle materie is ontdaan van de kleur en geur van de autofabrikant. De kennis uit deze training kan dus op elk automerk worden toegepast. 

Een camerasensor bij merk A werkt hetzelfde als bij merk B. Ik wil graag dat de medewerker ziet dat het een gewone camerasensor is en leert hoe je daar in het schadeherstel mee moet omgaan. Wat is de fundamentele werking van de sensor en van het systeem waar die sensor in hangt?”

Kennis is de basis

“De juiste kennis overdragen en beheren is de grootste uitdaging binnen de schadeherstelbranche. Merkerkende schadeherstellers worden gepusht door de importeurs om bij te blijven met kennis. De onafhankelijke markt moet zichzelf redden. 

Onafhankelijk schadeherstel is daarom gebaat bij een gigantisch goede kennispositie. Met weinig kennis over je vakgebied, ben je al snel afhankelijk van derden. Een voorbeeld: De autofabrikant zegt dat je een spanning moet meten met zijn tester, anders doe je het niet goed. Maar als je een elektrische spanning meet, dan meet je volt. Dit kun je met elke willekeurige voltmeter doen. 

Ondernemers zijn geneigd de reparatie uit te besteden of hiervoor dure en onnodige apparatuur aan te schaffen. Een stukje gemakzucht en gebrek aan kennis. Met de juiste kennis kun je zelf het proces analyseren. Je komt er dan al snel achter dat je de reparatie gewoon kunt uitvoeren met je eigen apparatuur en mensen. Kennis is de belangrijkste basis.”

Een belangrijke uitdaging is om ervoor te zorgen dat deze kennis ook wordt gedeeld binnen de ABS-organisatie en dat dat goed is vastgelegd. De ABS Academy speelt daarbij een belangrijke rol waarvoor Willy diverse dagtrainingen geeft. “Het moeilijkste is, om mensen zover te krijgen dat ze zelf kunnen concluderen dat het ook anders kan. Om tot die stap te komen moet je wel bepaalde kennis hebben. Het doel van een autoschade repareren is een goed en veilig herstel met behoud van fabrieksgaranties. Dit doel kun je op verschillende manieren bereiken, maar wel volgens bepaalde eisen. Zoals het hebben van bepaalde certificaten of een merkerkenning. Zo ontstaat er een stimulans om medewerkers op te leiden.”

Technologische ontwikkelingen

“De grootste ontwikkeling in de autobranche zijn de technologische ontwikkelingen van auto’s. Ze zitten tegenwoordig ramvol gadgets en elektronica. Het is essentieel als schadehersteller om de werking van deze technologische snufjes te begrijpen.”  

Willy houd zich bij ABS Autoherstel nu bezig met het reparatieproces van elektrische voertuigen. “Het schadeherstel aan benzine- en dieselauto’s was en is ook niet geheel zonder ‘gevaar’. Denk aan giftige en brandbare stoffen, dampvorming, brandstoflekkage, brand- en explosiegevaar. Nu zijn we bewust van de risico’s en is het repareren dagelijkse kost. Elektrische spanningen zijn veel gevaarlijker. Je kunt het niet zien of ruiken en als je het voelt, dan is het te laat.”

De komst van elektrische voertuigen brengt hierdoor verandering in het schadeherstelproces. “Als je niet in de buurt van de elektrische componenten hoeft te werken, is het een gewone auto. Kun je hier niet omheen werken, dan moet je de auto eerst spanningsloos maken. Daarna is de auto weer als een normale auto. In mijn trainingen leg ik uit wanneer en hoe je dit dan moet doen. Als je deze kennis hebt, is er niks meer spannends aan. Je bent je er dan van bewust waar je mee bezig bent.

Het duurt een paar generaties voordat het repareren van elektrische auto’s net zo normaal is zoals het repareren van benzine- en dieselauto’s. De elektrische spanningen zijn echt gevaarlijk en naast de betrokken technicus mag niemand in de buurt komen tijdens een reparatie. De betrokken technicus is opgeleid en zich bewust van de gevaren. 

Stel ik ga aan een auto werken maar deze moet ik nog spanningsloos maken. Een ander moet ook iets aan de auto doen en die weet dat niet en gaat aan de slag denkende dat de auto spanningsloos is… Daarom moeten hierover altijd afspraken worden gemaakt. Eén daarvan is: niemand in de buurt van de auto dan de betrokken technicus en zeker niet tijdens de procedure ‘spanningsloos maken’. Eenmaal spanningsloos, dan kan er ‘normaal’ (binnen omkaderde regels) gewerkt worden aan de auto, ook door anderen.

Deze technische kennis bijbrengen is van groot belang. Sommige ondernemers durven hun vingers hier niet aan te branden en sturen de auto meteen door naar een derde partij. 

Het is mijn doel om hier kennis over bij te brengen. Het repareren moet gebeuren volgens de veiligheidseisen van de Arbowet. Dat geeft ons een kans om het hele kennisniveau op dit gebied naar een hoger niveau te tillen. Het is gevaarlijk, maar als je weet hoe je ermee om moet gaan kun je het gewoon zelf repareren.”