‘Laat klanten altijd zien wat je doet’

Deel 13 van de serie over onze familiebedrijven

Al meer dan vijftig jaar is de naam De Goey een bekende in Woerden. In 1966 begon Ad de Goey sr. een autoschadeherstelbedrijf op het boerenerf van zijn vader. Inmiddels zwaaien zoons Ad en Albèrt de scepter. Albèrt deelt zijn visie op het vak, op familiebedrijven in het algemeen en dat van zijn broer en hem in het bijzonder.

“Mijn broer Ad en ik zijn sinds 2001 samen eigenaar van ABS Autoherstel Ad de Goey, vertelt Albèrt. “Mijn twee zonen lopen hier ook allebei parttime mee. Het is heel erg leuk om op deze manier met je eigen familie te werken. Ik heb twaalf jaar met mijn ouders samengewerkt, mijn broer nog net iets langer. Het is mooi dat ik nu mijn eigen kennis en kunde ook weer aan mijn kinderen kan overdragen. 

De twee dochters van Ad en mijn twee zoons hebben hier jaren rondgelopen. Eerst om te spelen, en later ook om auto’s te wassen en papa te helpen. Zoon Joost studeert nu aan de IVA en heeft interesse in auto’s en de managementkant. Jongste zoon Ivo had nooit zoveel interesse. Maar toen hij op zijn vijftiende samen met opa een brommertje opknapte, sloeg de vonk over. Sindsdien is hij hier continu bezig met brommers en scooters. Op zaterdagen en in vakanties draait hij mee in de werkplaats. Hij draagt al echt bij aan het bedrijf.”

Laat zien wat je doet

“Toen ik hier startte begon schadesturing net volwassen te worden. Mijn oom was de Nissan dealer hier in Woerden en schadegevallen werden naar ‘De Goey in Woerden’ gestuurd. Niet wetende dat er twee De Goeys waren. Veel schades kwamen bij mijn oom terecht. Daarom hebben we de bedrijfsnaam veranderd in Ad de Goey. Uiteraard blijft de naam nu op het pand staan, uit respect voor mijn vader. 

Hij is in 1966 uit het niets voor zichzelf begonnen en is in vijftien jaar doorgegroeid naar grootste schadehersteller in de regio. In de begintijd kreeg hij overigens al snel administratieve ondersteuning van mijn moeder. Pa had goed door hoe de wereld technisch en commercieel in elkaar zat. En hij had een duidelijke visie op klantvriendelijkheid: laat klanten altijd zien wat je doet, dan wordt ook duidelijk waarom iets geld kost.

Dat deed hij door uitleg te geven, maar ook letterlijk: door het werk in de werkplaats zichtbaar te maken. In 1980 bouwde hij een nieuw pand, met veel glas in de werkplaats. Op die manier zette hij zijn vakmensen in het licht. Nog steeds hebben onze klanten veel zicht op de werkplaats.”

Ambassadeur

“Die transparantie en openheid hebben mijn broer en ik echt meegekregen van onze ouders. Bij de intake laten we al zien wat we gaan doen en na afloop laten we foto’s zien aan klanten die daar interesse in hebben. Daarmee bereiken we dat ze hier met een goed gevoel naar buiten lopen. En weten dat wij er alles aan hebben gedaan om de auto op de juiste manier en met oog voor veiligheid te repareren. 

Pa loopt nog bijna elke dag hier rond. Hij vervangt een lampje, draait een deurklink vast en geeft gevraagd en ongevraagd commentaar. Op een leuke manier hoor. Hij weet prima afstand te houden als dat nodig is. Het is goed dat hij er nog bij is. Hij is de grootste ambassadeur die we hebben. Of je het wilt horen of niet, hij vertelt je echt wel dat hij trots is op het bedrijf.” 

Vakidioot

“Mijn broer en ik zijn opgegroeid in het bedrijf. Ad is technisch, werkt graag met zijn handen. Hij wist al vroeg dat hij auto’s wilde repareren, een echte vakidioot. Hij vindt het leuker om aan auto’s, brommers en motors te werken dan erop te rijden.

Ik vind techniek interessant, maar de menskant en het ondernemerschap trekken mij meer. Behalve de technische kant hebben we ook te maken met het samenspel met  dealers, verzekeraars, leasemaatschappijen en collega’s binnen ABS. Dat speelveld maakt het heel dynamisch, het is continu aan verandering onderhevig. 

Mijn bemoeienissen met het bedrijf zouden tijdelijk zijn, maar dat is inmiddels alweer bijna dertig jaar geleden. Waar mijn broer de techniek van auto’s volgt, volg ik de ontwikkelingen in de branche. ”

Snel besluiten

“Ad en ik hebben duidelijke eigen rollen. Dat in tegenstelling tot mijn vader die alles alleen deed. Daardoor hebben we behoorlijk kunnen doorontwikkelen als bedrijf. 

Pa gaf ons alle ruimte om onze kennis van school meteen in te voeren. Hij had de ervaring en liet ons systemen invoeren, dingen proberen en vernieuwen. Dat hij ons die ruimte gaf om fouten te maken, is echt een kwaliteit van hem. 

We hebben een professionaliseringsslag geslagen en we hebben nu veel meer structuur en overleg. Pa deed alles in zijn eentje en besloot per seconde. Wij besluiten nog steeds snel, maar doen vaak eerst een stapje terug.” 

Grote handen

“De huidige tijden zijn niet te vergelijken met toen mijn vader begon. Hij bouwde een spuitcabine in een schuur bij opa en repareerde de auto’s op het boerenerf. Dat is met de huidige wet- en regelgeving niet meer in te denken. 

Vroeger kwam je met een paar grote handen en het juiste inzicht al een heel eind. Tegenwoordig moet je al een enorme investering doen om überhaupt iets van de grond te krijgen. Je moet op een heel ander niveau instappen en heel bewust acteren op veiligheid. Het lukt bijna niet meer om vanuit het niets te starten. Dat is jammer voor de ondernemende jongens, maar voor de klant en het milieu wel het beste.” 

Grote betrokkenheid

“Ik denk dat de betrokkenheid in familiebedrijven groter is dan bij andere bedrijven. Niet alleen die van Ad en mij bij het bedrijf, we zien dat ook terug in onze medewerkers. Meer dan de helft werkt hier al meer dan tien jaar. We zijn een platte organisatie, als er hard gewerkt moet worden, lopen we allemaal hard. 

We willen een sfeer creëren waar iedereen zich thuis voelt. Dat is hoe wij een familiebedrijf zien. We zijn ons er erg van bewust dat de veertig uur die onze mensen hier doorbrengen een groot deel van hun leven is. Daarom betrekken we ook graag het thuisfront van onze medewerkers. Een mooi voorbeeld is de opening na de bouw in 2018. We hebben toen een speciale opening georganiseerd voor medewerkers en hun gezinnen. Die dag eindigde in soort spuitdemo waar kinderen en partners van de medewerkers zelf stonden te spuiten. Dat maakt me heel trots.”